اهداف برگزاری سمپوزیوم
روز جهانی خودمراقبتی، روز دوم مرداد هر سال، فرصتی برای تمرکز بر موضوع خودمراقبتی و هر یک از هفت ستون مراقبت از خود و بهبود شیوه زندگی سالم فراهم می‌کند. سازمان جهانی بهداشت، خودمراقبتی را به عنوان ارتقا و حفظ سلامت افراد، خانواده‌ها و جوامع، پیشگیری از بیماری، و مقابله با بیماری و ناتوانی، با یا بدون حمایت پرسنل بهداشتی تعریف می‌کند. امروزه در سراسر جهان، فشار روزافزونی بر نظام‌های سلامت وارد می‌شود. برای مثال، 3/4 میلیارد نفر در دنیا دسترسی کافی به خدمات بهداشتی مبتنی بر تسهیلات ضروری ندارند؛ برآورد می شود کمبود جهانی کارکنان بهداشتی برای دستیابی و حفظ پوشش همگانی سلامت تا سال 2030 به 18 میلیون نفر افزایش یابد؛ از هر پنج نفر جمعیت جهان، یک نفر در حال حاضر در بحران‌های انسانی زندگی می‌کند که در آن نظام‌های سلامت برای ارائه خدمات ضروری به چالش کشیده می شوند؛ و بیماری‌های همه‌گیر مانند کووید 19، درگیری‌های مسلحانه و تغییرات آب و هوایی نیز خدمات بهداشتی را در سراسر جهان مختل کرده است. لذا خودمراقبتی ناگزیر بخشی از آینده مراقبت‌های بهداشتی است و می‌تواند نظام‌های سلامت را تقویت کند.
در روز جهانی خودمراقبتی از همه ذی‌نفعان سلامت دعوت می‌شود تا از این روز به شیوه‌ی مسؤولانه‌ای استفاده کنند تا سبک زندگی سالم و سلامتی را ترویج کنند. روز جهانی خودمراقبتی، روز ۲۴ام ماه هفتم میلادی، نماد این است که مزایای خودمراقبتی ۲۴ ساعت در روز و ۷ روز هفته تجربه می‌شود. به عبارت دیگر، مزایای خودمراقبتی مادام‌العمر است و فقط به یک روز مربوط نمی‌شود. مراقبت از خود یک عادت و فرهنگ است و همه آن چیزی است که افراد برای سلامت خود انجام می‌دهند. مزایای مراقبت از خود برای افراد و برای سلامت جمعیت‌ها شامل بهبود تندرستی و کاهش مرگ و میر و کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی است.
هرچند اصطلاح “خودمراقبتی” دلالت بر تمرکز بر خودمختاری و استقلال افراد دارد، زمینه‌های پیش‌برنده و تعیین‌کننده‌های آن، طیف وسیعی از عوامل اقتصادی و اجتماعی و عواملی فراتر از فرد هستند. دولت و سیاست‌گذاران نقش عمده‌ای در ایجاد محیط‌هایی که خودمراقبتی را تقویت یا مهار می‌کنند دارند. خودمراقبتی مؤثر شامل همکاری بین افراد، نظام‌های سلامت و درمان و خدمات است که این امر به نوبه خود نیاز به یک زمینه اجتماعی دارد که در آن خودمراقبتی به عنوان جزیی مهم از اقدامات سلامت قلمداد شود. لذا لازم است راهکارهایی برای سیستماتیک کردن خودمراقبتی در سیاست‌ها و برنامه‌های سلامت پیش‌بینی و اجرا شود.
در یازدهمین کنگره ملی خودمراقبتی، موضوع خودمراقبتی از جنبه‌های مختلف مورد مورد توجه و بحث قرار خواهد گرفت تا بتوان راهکارهایی را برای چالش‌های فوق به بحث و تبادل نظر گذاشت و از تجارب صاحب‌نظران در این حوزه و آخرین پژوهش‌های انجام‌یافته بهره گرفت. محورهای کنگره امسال عبارتند از: سبک زندگی سالم، فرهنگ سلامت، آموزش به بیمار و پایبندی به درمان، هوش مصنوعی و خودمراقبتی، ابزارها و اندازه‌گیری خودمراقبتی، سیاست‌گذاری در خودمراقبتی، رفتارهای ارتقادهنده سلامت و رفتارهای پرخطر، محیط های حامی سلامت و خودمراقبتی سازمان، و خودمراقبتی و مشارکت اجتماعی.
امید است برگزاری این نشست علمی بتواند در بروزرسانی دانش و تبادل تجربه میان اساتید، متخصصین و دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها نقش موثری داشته باشد.
دکتر الهام شکیبازاده
دبیر علمی یازدهمین کنگره ملی خودمراقبتی